De schadestaatprocedure is sedert het proefschrift van Spoelder uit 1966 niet meer integraal behandeld. Sedertdien is de wet aanmerkelijk gewijzigd en is er een grote hoeveelheid rechtspraak gewezen; bovendien is ook het overige burgerlijk procesrecht gewijzigd, alsmede de regels van schadebegroting en executie.
Voor de praktijk is daarom behoefte aan een volledige behandeling van de schadestaatprocedure in het licht van de huidige wet- en regelgeving. In die behoefte tracht deze monografie te voorzien. Daarnaast heeft dit werk een wetenschappelijke betekenis, nu het aanleiding vormt om ook meer algemeen in te gaan op de procedurele kant van schadebegroting en het begrip schade in het algemeen.
