Handboek Marktmisbruik

Hoe moet de term ‘voorwetenschap’ worden geduid? Welke verplichtingen gelden voor uitgevende instellingen om misbruik van voorwetenschap te voorkomen? En welke instrumenten hebben nationale toezichthouders om misbruik van voorwetenschap tegen te gaan? Om op deze en andere vragen een antwoord te geven hebben wetenschap en praktijk een handboek nodig. De geheel herziene derde druk van het Handboek Marktmisbruik voorziet in deze behoefte.

Het Handboek Marktmisbruik zet het marktmisbruikregime zoals dit sinds het in werking treden van de Verordening Marktmisbruik geldt uiteen. Het Handboek sluit aan bij de voorschriften die in de Verordening zijn opgenomen, en is daarom onmisbaar voor alle partijen die worden geconfronteerd met het leerstuk van marktmisbruik: beleggers, uitgevende instellingen, toezichthouders en de wetenschap.

Verordening marktmisbruik
Op 3 juli 2016 is de Verordening Marktmisbruik in werking getreden. De Verordening harmoniseert het Europeesrechtelijk kader voor marktmisbruik, en doet handreikingen om marktmisbruik te herkennen, te melden en te voorkomen. De Verordening besteedt natuurlijk aandacht aan ‘klassieke’ vormen van marktmisbruik zoals handel met voorwetenschap, en marktmanipulatie, maar laat nieuwe voorschriften die bijvoorbeeld zien op ‘gesloten perioden’ en marktpeilingen niet onbesproken.

Naast verdergaande Europeanisering van het marktmisbruikregime heeft de Verordening Marktmisbruik ook geleid tot nieuwe onduidelijkheden. Het Handboek Marktmisbruik geeft een compleet overzicht van het geldende marktmisbruikregime en draagt daardoor bij aan de verdere vorming van het leerstuk in de wetenschap en de praktijk.